Wszystkie wpisy

Są spektakle, po których człowiek wychodzi poruszony, są takie, po których wychodzi zainspirowany, i wreszcie są te, po których wychodzi zdezorientowany, próbując w głowie poukładać wszystko to, co właśnie zobaczył. "Historia miłosna" zdecydowanie należy do tej trzeciej kategorii. W trakcie 95 minut otrzymałam wielowarstwowy kolaż tragedii, w którym miłość jest tylko jednym z wielu tematów, a całość przypomina bardziej próbę upchnięcia całego ludzkiego życia w półtorej godzin

Szymon An-ski w swoim dramacie "Dybuk" (czasem zwanym "Dybuk, czyli na pograniczu dwóch światów" stworzył mit o miłości, która przekracza granice życia, o winie, której nie da się odpokutować modlitwą, i o duszach, które wracają, by domagać się sprawiedliwości. To opowieść, w której świat ludzi i świat duchów stapiają się w jedno, a pamięć – osobista i zbiorowa – okazuje się silniejsza niż czas.

To spektakl o małżeństwach, frustracjach, pracoholizmie, chomiku, alkoholu i wybijanych zębach. O emocjach, które miały być głębokie, a stają się chwilami farsą. Czy warto zobaczyć?

„Requiem dla snów” w krakowskim Teatrze Barakah to spektakl, który zderza widza z intensywnością znaną z filmu Darrena Aronofsky’ego, a jednocześnie proponuje własną ścieżkę interpretacyjną. Nie jest to wierna adaptacja, raczej – autorska wariacja na temat uzależnień i głodu życia, który nigdy nie zostaje zaspokojony. Warto o tym pamiętać, aby nie szukać na siłę scen z filmu, lecz dać aktorom przestrzeń na opowiedzenie własnej, nieco innej historii.

Na deskach warszawskiego Teatru Polonia od wielu, wielu lat grana jest sztuka, która niezmiennie przyciąga pełną salę widzów – "Shirley Valentine" autorstwa Willy’ego Russella w reżyserii Macieja Wojtyszko. To spektakl wyjątkowy nie tylko ze względu na swoją treść, ale i osobę odtwórczyni tytułowej roli. Krystyna Janda wciela się w Shirley od ponad dwóch dekad, a mimo to za każdym razem potrafi wnieść w przedstawienie świeżość, energię i własny urok.

Powieść Dołęgi-Mostowicza to celna satyra na mechanizmy władzy i świat polityczno-biznesowych układów II RP. Autor pokazuje, jak łatwo osoby pozbawione wiedzy czy talentu mogą wejść na szczyty, jeśli tylko znajdą się w odpowiednim miejscu i czasie – a resztę zrobi ludzka naiwność, interesowność i chęć przypodobania się „nowej sile”. To historia zabawna i gorzka zarazem, bo choć osadzona w realiach międzywojennych, wciąż brzmi niezwykle aktualnie.

Spektakl w reżyserii Przemysława Jaszczaka, oparty na książce Piotra Rowickiego „16.10 do Bergamo”, łączy elementy dziecięcej fantazji z trudną tematyką społeczną. To historia o miłości, tęsknocie i potrzebie bliskości, skierowana zarówno do młodzieży, jak i do dorosłych, którzy chcą spojrzeć na świat oczami dziecka.

Nie o to chodziło Szekspirowi! A skąd ty możesz wiedzieć, o co mu chodziło? E, e, chcesz się bić? A zabrać ci dziecko na 16 lat? Proszę usiąść, zaczynamy terapię... Na spektakl poszłam z poczuciem, że warto znać oryginalny tekst – i nie myliłam się. Bo to nie jest klasyczna adaptacja „Zimowej opowieści” Williama Szekspira.

Na deskach teatru zobaczyłam „Dziwny przypadek psa nocną porą” – spektakl, który powstał na podstawie znanej książki Marka Haddona. Książki, której przyznaję, że jeszcze nie czytałam, ale teraz zdecydowanie planuję to zmienić.

„Misery” w Teatrze Kwadrat to spektakl, który nie potrzebuje krzyku, by cię przestraszyć. Nie potrzebuje fajerwerków, byś czuł ciarki na plecach. To opowieść kameralna, duszna, pełna napięcia – i zagrana z takim kunsztem, że trudno będzie o niej zapomnieć.

Byłam pełna nadziei na prawdziwą rozgrywkę psychologiczną, na konfrontację emocji, która zagra ciałem i umysłem. Spodziewałam się pojedynku między pokoleniami i perspektywami, między kobietami: matką i siostrzenicą, których światopoglądy mogłyby się zderzyć z impetem. Tymczasem finałowy akt rozmył się w chaotycznym ciągu scen.

Spektakl "Wspólnota mieszkaniowa" wystawiany w warszawskim Och-Teatrze to satyryczne spojrzenie na społeczne napięcia, konflikty międzyludzkie i trudności we wspólnym funkcjonowaniu w przestrzeni, jaką jest blok mieszkalny.

Już od pierwszych chwil spektaklu „Idioci. Spass!” można poczuć, że nie jest to klasyczna teatralna opowieść.

Musical "Next to normal" w Teatrze Syrena to spektakl, który podejmuje niezwykle trudny, ale jednocześnie ważny temat choroby psychicznej.

Powieść "Doktor Murek zredukowany" opowiada o losach prawnika i człowieka o silnych zasadach moralnych, który z dnia na dzień traci pracę.

„Historia Jakuba” to spektakl, który wymaga od widza skupienia i refleksji. To opowieść o zagubieniu, poszukiwaniu swojego miejsca w świecie

Michaił Bułhakow w swoim krótkim opowiadaniu "Fatalne jaja" kreśli błyskotliwą, satyryczną wizję Związku Radzieckiego lat 20. XX wieku.

„Na prochach” to nie tylko opowieść o chciwości koncernów farmaceutycznych. To również pytanie o naszą bezrefleksyjność w świecie.

Teatr Polonia podjął się niełatwego zadania – przeniesienia na scenę kultowego filmu „Na rauszu”, który w 2020 roku podbił serca widzów

„Gra” to opowieść o manipulacji, stereotypach i pozorach, które mogą mylić. Pokazuje, jak łatwo oceniamy innych na podstawie ich wizerunku..